Polskie Bractwo Kopaczy Złota
Straszyzna Bractwa
Polska zajmuje IV. miejsce w Europie, po Francji, Szwecji i Finlandii, co do zasobności złóż złota. W Sudetach zloka-lizowano 120 miejsc, których rezerwy złota szacowane są na ok. 100 ton tego kruszcu. Dokładnie niewiadomo kiedy na Dolnym Śląsku rozpoczęto poszukiwanie złota. Ale już w X wieku szukano złota w piasku przepływających przez Sudety, rzek. Podobno już Bolesław Chrobry czerpał korzyści z wydobywanego ze śląskich kopalń, kruszcu. W XVII i XVII wieku gorączka złota opanowała całe masy ludzi. W tym czasie największe kopalnie złota znajdowały się w okolicach Złotoryji, Lwówka Śląskiego, Głuchłazów i Złotego Stoku jak również w Karkonoszach i na Pogórzu Izerskim. Weiterlesen
Uwięzione w kamieniu światło
Kamienie szlachetne
Piękne kamienie wyróżniające się na tle zwykłych, szarych skał barwami tęczy mogły być tylko darami piekieł i wytworami mocy szatańskiej. To czart podpatrzył, że matka rodu ludzkiego Ewa z upodobaniem przypatruje się kwiatom rosnącym w raju. Przeniósł więc ich przepiękne barwy na kamienie swojej produkcji, by sprowadzać nimi ludzi na manowce.
Od niepamiętnych czasów ludzie narażali się na niebezpieczeństwa, by zdobyć choć jeden kamień szlachetny gdyż były one wysoko cenione jako ozdoba szat, zbroi, uprzęży. Ich posiadanie stawiało wyżej w hierarchii społecznej, pozwalało też uzyskać w zamian inne potrzebne towary. Od niepamiętnych czasów były one przedmiotem podziwu i zachwytu. Weiterlesen
Karpacz
Miasto położone u podnóża Śnieżki (1603m npm.) w Dolinie Łomnicy i jej dopływów. Początki osadnictwa na tym terenie sięgają XIV w. i związane są z napływającymi tu licznie poszukiwaczami złota i cennych kamieni półszlachetnych. Od XVII w. Karpacz znany był jako osiedle tzw. Laborantów trudniących się zbieraniem ziół leczniczych i przygotowywaniem lekarstw. Rozsławili oni Karpacz znacznie wcześniej i skuteczniej, niż zdołała to uczynić późniejsza moda na sporty zimowe. Od XIX w. rozwijał się jako ośrodek turystyczno-wypoczynkowy. Obecnie jest to jeden z największych ośrodków we wsch. Karkonoszach. Karpacz odległy jest o 110 km od stolicy Dolnego Śląska, Wrocławia. Posiada bogatą bazą wypoczynkowo-noclegową o zróżnicowanej ofercie cenowej od schronisk młodzieżowych począwszy na luksusowych hotelach kończąc. Ze względu na swe położenie i walory środowiska geograficznego jest ośrodkiem sportowo-rekreacyjnym zarówno zimą jak i latem. Rocznie przyjeżdża tu ponad 80 tys. gości.
Franciszek Józef Seemann (1915 – 1994)
Zima 1938
Urodził się w styczniu 1915 roku w Rydułtowach, na Śląsku. Kiedy miał 7 lat los spłatał niedobrego figla – zmarł ojciec, urzędnik Kolei Państwowych. Szkołę podstawową ukończył w Rydułtowach, do Gimnazjum Klasycznego im. Powstańców Śląskich dojeżdżał do Rybnika. Po maturze zdał egzaminy na Uniwersytet Poznański i dostał się na wymarzony Oddział Farmaceutyczny, przy Wydziale Matematyczno – Przyrodniczym. Wyniesiony z domu szacunek dla nauki owocował egzaminami zdawanymi w terminie, nigdy nie przekładanymi na potem. Jako student należał do Korporacji Studentów Górnoślązaków Uniwersytetu Poznańskiego Odra*.
Fryderyk Chopin (1810 – 1849)
Fryderyk Chopin
Wielkość człowieka polega na tym, że on jeden z całego stworzenia może nadać chwili trwanie
Johann G. von Goethe
Kiedy wikary parafii w Brochowie pod Sochaczewem wrócił na drugi dzień Świąt Wielkiej-nocy do swego kościoła z chrzcin, które odbyły się w Żelazowej Woli, zapomniał datę wydarzenia. Organista dopiero nie pamiętał ale wiedział, że mówiono, że dziecię ma dwa miesiące. Wikary stwierdził, jezeli dwa mięsiące to znaczy, że urodziło się 22 lutego i basta. Był rok 1810. Takie pomyłki przy spisywaniu metryk zdażały się w tamtych czasach dosyć często, a jednym z powodów było to, że chrzty odbywały się w domach prywatnych po czym ksiądz, już w parafii, sporządzał odpowiedni dokument zaś organista wpisywał noworodka do księgi parafialnej. Rok urodzenia Fryderyka Franciszka Chopina przypada na bardzo znamienną epokę – rozbłysła gwiazda napoleońska, to epoka pokolenia wielkich romantyków, Schumanna, Liszta, Wagnera, Słowackiego, Krasińskiego.
Maria Skłodowska – Curie (1867 – 1934)
Maria Skłodowska-Curie
Urodziła się w Warszawie 7 listopada 1867 r. jako ostatnia z pięciorga dzieci. Ojcem jej był Władysław Skłodowski, a matka Bronisława Boguska, umiera w 1876 r. W 1882 Maria Skłodowska ukończyła gimnazjum w wieku 15 lat; 1890-1891 Maria Skłodowska uzyskuje dostęp do Laboratorium Muzeum Przemysłu i Rolnictwa. Kierow-nikiem Pracowni Fizycznej w Muzeum był kuzyn Marii, Józef Jerzy Boguski (1853-1933), fizykochemik. W latach 1875-1876 był Boguski asystentem Dmitrija Mendelejewa (1834-1907). Po powrocie do Polski Boguski utrzymywał przyjacielskie stosunki ze swoim nauczycielem, posyłał mu nowe prace i komunikaty o planach naukowych. To on w liście wysłanym 1898 do Mendelejewa poinformował go o odkryciu polonu i radu przez Marię Skłodowską-Curie.
Józef Skrzek
Urodził się na Śląsku w Michałkowicach, w rodzinie górniczej. Od dziecka interesował się muzyką – grał i śpiewał, wychowany w duchu sztuki, muzyki, plastyki, tańca, ale również sportu. Po dyplomie w klasie fortepianu w renomowanej szkole im. Mieczysława Karłowicza w Katowicach, studiował na Akademii Muzycznej w Katowicach. Los jednak miał wobec niego inne plany – zmarł jego ojciec, a on zamiast do Akademii powędrował na scenę. Po rocznej współpracy z zespołem Breakout (basista, wokalista oraz pianista zespołu) powrócił na Śląsk, żeby założyć swój ulubiony zespół – SBB. Zespół, który stworzył całkiem nowy nurt w muzyce polskiej, a może i światowej.
Misia z Godebskich – Sert (1872 – 1950)
Misia Godebska-Sert
Polska przyjaciółka francuskich artystów. Wyrocznia w sprawach mody i sztuki, znana i uwiebiana przez artystyczny Paryż szalonych lat początku ubiegłego stulecia. Wywarła znaczny wpływ na współczesną sztukę dzięki swemu smakowi i ogładzie. Muza Renoira, Toulouse-Lautreca, bohaterka powieści Prousta i Colette´a. Debussy i Strawiński dedykowali jej swoje utwory. Na śniadania przychodził Toscanini. Do grona serdecznych przyjaciół należał Paul Ambroise Valéry, poeta i eseista. Z Diagilewem łączyła ją serdeczna przyjaźń i wspólna troska o słynne Balety Rosyjskie. Misia wywodziła się z polskiej rodziny o głębo-kich tradycjach narodowych i artystycznych.
Stanisław Leszczyński (1677 – 1766)
Stanisław Leszczyński
Wojewoda poznański, herbu Wieniawa, starannie wyksz-tałcony, o szerokim umyśle, mecenas sztuki, dwukrotny król Polski (1704-1709/1733-1736), książę Lotaryngii i Baru (1738-1766). Po zwycięstwie nad Rosją (bitwa pod Narwą, 1700) i Saksonią (bitwa nad Dźwiną, 1701) Szwedzi wkroczyli do Rzeczpospolitej i po klęsce wojsk polsko-saskich pod Kliszowem w 1702 opanowali ogromną część ziem polskich. Znaczna część walk toczyła się na terytorium i kosztem Rzeczpospolitej. Kiedy 1704 wojska szwedzkie zajęły Warszawę, wroga królowi Augustowi II część szlachty polskiej pod przewod-nictwem prymasa Polski (od 1687) Michała Radzie-jowskiego zawiązała konfederację warszawską, na mocy której zdetronizowała Sasa. Pod naciskiem króla szwedzkiego Karola XII królem Polski został stronnik Szwecji w wojnie północnej, Stanisław Leszczyński.
Antoni Norbert Patek (1811 – 1877)
Antoni N. Patek
Polski szlachcic, założyciel firmy zegarmistrzowskiej PATEK-PHILIPPE. Zegarki tej firmy odpowiadają najwyższemu, światowemu standartowi. Urodził się 14 czerwca 1811 r. w Piaskach k. Lublina. Jego rodzicami byli: Anna z domu Piasecka i Joachim Patek (herbu Prawdzic). Kiedy Antoni skończył 10 lat, jego rodzice przenieśli się do Warszawy. Po śmierci ojca, mając 16 lat, musiał zarabiać na utrzymanie rodziny. W marcu 1828 wstąpił do 1. Pułku Strzelców Konnych Jazdy Augustowskiej. Wziął czynny udział w Powstaniu Listopadowym (1830-1831), był też dwukrotnie ranny. Za bohaterską postawę awansował do stopnia podporucznika i został odznaczony Złotym Krzyżem Virtuti Militari. Po upadku powstania, podobnie jak wielu innych oficerów i żołnierzy Wojska Polskiego, musiał udać się na emigrację.