Breslau / Wrocław
Altstadt, Starówka
Altstadt, Starówka
Altstadt, Starówka
Der Glasbrunnen, szklana fontanna
Weihnachtsmarkt / Świąteczny Jarmark Berlin 2014
Thorn, Toruń
Panorama
Garnisonkirche, Kościół św. Katarzyny
Altstadt-Team, Toruński Średniowieczny Zespół Miejski
Lichterfest, Festiwal światła, Berlin 2013
Bürgerfest des Bundespräsidenten 2013
Lichterfest, Festiwal światła, Berlin 2014
Uśmiechnij się
W początkach naukowej kariery Alberta Einsteina pewien dziennikarz spytał panią Einstein, co myśli o swoim mężu – Mój mąż to geniusz! On umie robić absolutnie wszystko, z wyjątkiem pieniędzy.
Ktoś zapytał Krzysztofa Lichtenberga, niemieckiego uczonego – Czy mógłby mi pan wyjaśnić różnicę między czasem, a wiecznością? – Niestety, to niemożliwe. Wprawdzie ja mam dość czasu na wyjaśnienie, ale panu nie starczyłoby wieczności na zrozumienie.
Mam cudowny pomysł – powiedział Edisonowi pewien młody człowiek – Chcę wynaleźć uniwersalny rozpuszczalnik: ciecz, która będzie rozpuszczać każdy materiał. Ale nie mam środków na realizację tej idei. Uniwersalny rozpuszczalnik? zdziwił się Edison. A w jakim naczyniu będzie go pan trzymał?
Z okazji powrotu wojsk po zwycięstwie nad Francją, Liebig zaprosił do siebie kilku żołnierzy na obiad. Jeden z nich ogląda z zaciekawieniem półki z książkami, pokrywające wszystkie ściany, po czym powiada – Pan chyba jest introligatorem, ma pan tyle książek.
Walter Hieber miał zamiar podyktować coś sekretarce, ale ta była akurat zajęta – Co pani pisze? – spytał Hieber. To dla pana, profesorze. Ach, tak. To w takim razie kiedy indziej. Nie będę przeszkadzał sam sobie.
Po jednym z odczytów Faradaya o indukcji elektromagnetycznej ówczesny minister zapytał go – Cóż za praktyczne korzyści przyniesie to pańskie odkrycie? Tego jeszcze nie wiem – odparł Faraday, ale mogę pana zapewnić, że wkrótce będzie pan z tego ściągał podatki. Weiterlesen
Wielkanoc – wierzenia i obyczaje
Zmartwychwstanie Pańskie to najstarsze i najważniejsze chrześcijańskie święto upamiętniające powstanie z grobu Jezusa Chrystusa, obchodzone przez wszystkie Kościoły chrześcijańskie.
Wielki Tydzień przygotowuje nas na święta wielkanocne. Otwiera go Niedziela zwana Palmową, na pamiątkę wjazdu Jezusa do Jerozolimy, gdzie lud rzucał na znak hodu i czci gałązki palmowe pod nogi osiołka, wiozącego Chrystusa. Niedziełę tę obchodzono juz w pierwszych wiekach chrześcijaństwa, chociaż do czwartego wieku świętowano w ukryciu ze względu na niebezpieczeństwo prześladowań. Święcenie palm we wszystkich kościo-łach Mezopotamii wprowadził w 397 r. Piotr, biskup Edessy, a świętowano wtedy nie tylko w kościołach wschodu, ale także w klasztorach syryjskich i egipskich. W dawnych czasach, na pamiątkę niedzieli palmowej prowadzono w czasie procesji drewnianego osiołka, tzw. palmowego, palmy zastępowano gałązkami wierzbiny.
Wielki Post
Wielki Post ogłasza początek czterdziestodniowego czasu pokuty, nadchodzących cierpień i śmierci Jezusa. Jako symbol śmierci wzywa poświęcony popiół do okazania skruchy za popełnione grzechy i szczerej pokuty, żeby otrzymać darowanie kary. Na synodzie w Benewencie, w 1091 r. postanowiono, aby w myśl wymownego upomnienia posypywać głowy wiernych popiołem. Popiół używany do tego celu jest szczególny, pochodzi bowiem z gałązek palmowych poświę-conych w Niedzielę Palmową roku poprzedniego. Gałązki te służyły jako wyobrażenie zwycięstwa i chwały, popiół z nich pokazuje jak znikoma jest wszelka doczesność (Ks. Franciszek Marlewski: Rok Boży w liturgii i tradycji Kościoła świętego, str.185). Siedemdziesiątnica, czyli dziewiąta niedziela przed Wielkanocą kończy okres hucznych zabaw i wesołych spotkań. Rozpoczyna się okres Wielkiego Postu – czas przygotowania na święta wielkanocne.
Środa Popielcowa
Tradycja Środy Popielcowej powstawała stopniowo wraz z rozwojem okresu Wielkiego Postu. Ogłasza początek czterdziestodniowego czasu pokuty, nadchodzących cierpień i śmierci Jezusa. Poświęcony popiół jako symbol śmierci wzywa do okazania skruchy za popełnione grzechy i szczerej pokuty, żeby otrzymać darowanie kary. Zwyczaj posypywania głów popiołem wywodzi się z chrześcijańskiej praktyki pokutnej, jaką od V w. rozpoczynano okres Wielkiego Postu.